Home  |  Vakanties  |  Lapland 2009  |  Verslag  |  Wetenswaardigheden  |  Reacties


Foto's van deze dag |  De weersverwachting voor deze dag


Dag 3 (dinsdag): wandelen naar de "achterkant van de Sallantunturi"

Vandaag gaan we een nieuwe wandeling proberen. Bij de intro vertelde Bart van deze wandeling, die kloksgewijs "rond de berg" gaat. Vorig jaar hebben we dat traject al via het langlaufpad op ski's afgelegd, maar vandaag gaan we het te voet doen en dan proberen via de achterkant van de berg naar de top te lopen; dat hebben we al enkele malen van de voorkant af geprobeerd, maar is nog steeds niet gelukt. Als het vandaag weer niet lukt, gaan we morgen ski's huren en gewoon met de sleeplift naar boven. De wandeling voert ons eerst via de camping langs het Keselmäjärvi. Bij de splitsing rechtsaf naar boven en bij de splitsing "Pohjoisrinteet/Sallas 0,6" linksaf. Dan almaar de weg volgen, eerst langs de onderkant van de sleeplift van de noord-helling en dan kom je vanzelf bij de sleeplift van de oost-helling, bij "Itäkota". Daar houdt de weg op en kan je alleen verder als je langlaufski's aan hebt, want op de latu mag je niet lopen. Maar omhoog lopen lijkt hier ook een kansloze zaak, zeker met al de sneeuw, die recentelijk gevallen is. Dus zullen we morgen na jaren weer eens op de alpine-ski's staan. Bij het cafeetje drinken we wat bij het haardvuur buiten en dan gaan we dezelfde weg weer terug. Onderweg maken we vele foto's; het is een bijzonder mooie wandeling, zeker nu het zoveel gesneeuwd heeft. Terug gaat het lopen aanzienlijk gemakkelijker; we hadden ca. 70 m. "geklommen" zegt de hoogtemeter op mijn horloge. Om een uur of twee zijn we weer thuis na een wandeling van ca. 6 km. Na de lunch en het bekijken van de gemaakte foto's op de TV, maken we nog een wandeling de andere kant op (zeg maar richting rendierpark. Waar het fiets-/wandelpad langs de weg ophoudt, gaan we linksaf het weggetje in. Dat voert langs allerlei vakantiehuisjes. Maar na een heel eind lopen kan je ook daar niet verder. Terug maar weer langs dezelfde weg en naar huis. Daar maken we de haard aan en zetten de sauna aan. Want sauna hier is toch wel bijzonder. Hoewel we thuis in Zeist een eigen sauna hebben, kunnen we alleen maar hier direct vanuit de sauna de sneeuw induiken, en dat kan thuis niet. 's Avonds gaan we eten in hotel Revontuli. Dat hadden we ook nog nooit gedaan, omdat we zo verknocht waren aan Kiela. Dit zal ook de enige keer blijven, want het is een tegenvaller; niet qua eten, dat best wel goed is, maar de entourage en de bediening zijn wat ons betreft beneden peil. Het duurt ontzettend lang, ondanks het feit dat er nauwelijks gasten zitten en de bediening is nogal stug en niet vriendelijk, zoals in Kiela. Dus voortaan maar weer daar naar toe. Na het eten bekijken we thuis nog wat onbegrijpelijk nieuw van het Finse journaal, maar de plaatjes van het weerbericht zijn nog wel een beetje te volgen.



Vorige dag |  Naar boven |  Volgende dag





Je bent bezoeker: